Šta je to voćoptir, koja zemlja ima šest godišnjih doba i kako se pravi vatromet u čaši saznajte u subotu, 20. aprila 2024. godine u 12:10 na Prvom programu Televizije Srbije.... U ovoj neobičnoj epizodi, bunar se oglašava pre poletanja, neko je pročitao poruku od drugarića za Osmana i Borku, a Gospodinu DŽ je pobegao papagaj! Gospodin DŽ je uznemiren zbog gubitka voljene životinje, ali od tog trenutka čitava epizoda je u papagajskom znaku, a Gospođa Ž, Osman i Borka se trude da ga oraspolože. Gospođa Ž se maskira u papagaja, Osman i Borka mu kupuju poklon, a čak igraju i igru Pokvareni papagaj - sve kako bi vratili osmeh na uplakano lice Gospodina DŽ. Kuvaričica pravi jednu drugu leteću životinju, Osman i Borka putuju u Aziju, a Gusari otkrivaju nešto novo o jednom drvetu, žalosnom skoro isto koliko i je i Gospodin DŽ žalostan. Naša papagajska ekipa zajedničkim snagama uspeva da oraspoloži prijatelja u ovoj šarenoj epizodi koja stiže u subotu, 20. aprila u 12:10č na Prvom programu, a reprizu možete pogledati u nedelju, 21. aprila u 9č na Drugom programu Televizije Srbije. Sve naše epizode možete pronaći na našem youtube – kanalu ili na platformi rtsplaneta.rs. O Plavoj ptici“ brinu: urednice Jelena Popadić Sumić i Dunja Petrović, scenaristkinja Staša Petrović, reditelj Miodrag Kolarić, naši glumci: Osman Ahmed, Borka Tomović, Andrijana Oliverić, Marija Medenica i Miroslav Petrović, zatim naše scenografkinje Mira Andrejević i Tanja Ivanović, kostimografkinja Aleksandra Stošić Krstović, kompozitor Dragoljub Ilić, montažerka Nada Dodik Zildžić, muzički urednik Dobrosav Predić, dizajner tona Srđan Filipović i mnogi drugi. Let let do sledeće subote u 12 i 5.

Kraj puta, između Bileće i Gacka, nevelika kapela, spomen-ploča i jama Korićka, govore o stadanju 134-ro Korićana, koje su ustaše, početkom juna 1941. ubile i bacile u jamu. Preživelo ih je, nekim čudom, osmorica, da svedoče o ovom zločinu i prvom stratištu, kakva će, širom Hercegovine nicati u narednim mesecima.... U sećanju petogodišnje devojčice, jedne od mnogobrojne dece koja su tada ostala bez roditelja, taj dan je zauvek ostao mera tuge i putokaz na životnom putu. Vratila se, godinama kasnije, kao monahinja i uspela da podigne manastir, za spokoj nevino stradalih duša u Korićkoj jami. Mati Hristina i danas bdi nad svim stradalnicima, okuplja dobre ljude, ne zlopamti, ali i ne zaboravlja. Urednik serijala: Jelena Božović Snimatelj: Duško Perić Montaža: Goran Damljanović.

Jedan od najvećih srpskih podvižnika, mislilaca, teologa i duhovnika 20. veka bio je ava Justin Popović, koga je Srpska pravoslavna crkva 2010. godine kanonizovala u sveca.... „Otac ava Justin je preživeo svu golgotu i patnju svoga naroda u Prvom svetskom ratu, a potom i svu nepravdu koju je trpeo narod koji je ostao veran crkvi nakon Drugog svetskog rata. On je svu tu patnju svoga naroda lično doživeo, osetio i preplakao. Imao je taj dar suza, a tokom beseda iz njegovih očiju tekli su potoci suza koje su natapale njegovu odeždu” – podseća nas Dušan Đaković, sveštenik u manastiru Ćelije i doktorand na Teološkom faklutetu u Atini koji priprema doktorat o životu i delu ave Justina. Suze su najčistija veza između čoveka i boga, jer se njima ispira ljudska duša. Svoje molitve i besede ava Justin često je zalivao suzama bola i suzama opomene, moleći se čak i za svoje neprijatelje koji su mu radili o glavi. Na praznik Blagovesti ove godine navršilo se 130 godina od njegovog rođenja, 45 godina od upokojenja i 10 godina od prenosa njegovih moštiju. U Blagoja Popovića, kako je bilo njegovo svetovno ime, duhovno seme je usađivano kroz sedam generacija. Toliko je sveštenika dala porodica Popović iz Vranja sedam kolena pre Blagoja. Taj i takav put ka bogu izabrao je i Blagoje koji je na početku Prvog svetskog rata završio Bogosloviju u Beogradu. Mobilisan je 1914. i kao bolničar, sa srpskom vojskom i srpskim narodom prošao je svu albansku golgotu. Blagoje je, 1. januara 1916, uzeo monaški postrig u crkvi Aleksandra Nevskog u Skadru i monaško ime Justin. Te iste godine odlazi na Bogoslovske studije u Petrovgrad gde stiže u osvit Oktobarske revolucije. U Rusiji otkriva Dostojevskog koji će u velikoj meri oblikovati njegove stavove o životu i veri. Zbog rasplamsavanja boljševičke revolucije, 1917. godine prelazi na školovanje na Oksford gde ga dočekuje Nikolaj Velimirović koji će, kasnije, postati njegov duhovni učitelj. Na Oksfordu Justin priprema doktorat pod nazivom „Filozofija i religija Dostojevskog”. Profesori sa Oksforda traže od Justina da iz doktorata izbaci deo u kome kritikuje zapadni humanizam, katoličku i protestantsku crkvu, što on kao čovek čvrstog stava i karaktera odbija, a engleski profesori odbijaju njegov doktorat. Nakon toga, Justin se vraća u Srbiju gde postaje nastavnik u Bogosloviji u Sremskim Karlovcima. Kao darovitog nastavnika i teologa koji je upoznao filozofsku i bogoslovsku misao istoka i zapada, Sveti arhijerejski Sinod SPC šalje Justina na Teološki fakultet u Atini gde 1926, brani doktorsku disertaciju pod nazivom Tajna ličnosti po Svetom Makariju Egipatskom. Justin Popović je 1934. godine izabran za profesora Bogoslovskog fakulteta u Beogradu, odakle je 1945. godine prognan. Tada ostaje bez ikakvih prihoda i svih građanskih prava. Komunisti su ga stavili na spisak za streljanje. NJegov prijatelj, pisac Janko Veselinović koji je bio prvi posleratni rektor Beogradskog univerziteta, izbrisao ga je sa tog spiska. Komunisti ga 1946. hapse u manastiru Sukovo kod Pirota, a iz zatvora ga izbavlja patrijarh srpski Gavrilo Dožić, koji se te godine vratio iz koncentracionog logora Dahau. Justin nakon toga ide od jednog do drugog manastira po Srbiji, ali nijedno bratstvo ne sme da ga primi u svoje redove. Jedan slučajan susret sa Sarom, igumanijom manastira Ćelije, promeniće mu život. Igumanija Sara ga poziva u manastir Ćelije gde će provesti naredne 32 godine, sve do smrti. Dok je boravio u tom manastiru bio je danonoćno pod prismotrom Udbe, koja je kontrolisala ko ulazi i ko izlazi iz manastira Ćelije. A u ovaj manastir pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka, tražeći duhovno nadahnuće, dolazili su mnogi kod Justina, počev od Vladete Jerotića i Matije Bećkovića do mnogih monaha, sveštenika i teologa iz Evrope. Justin je bio duhovni učitelj monasima koji će kasnije, kao vladike uzdići SPC. NJegovi duhovni učenici bili su; Amfilohije Radović, Atanasije Jevtić, Irinej Bulović, Artemije Radosavljević,ali i sadašnji mitropolit berlinski i nemački Ruske zagranične crkve gospodin Marko, Nemac po rođenju. Za vreme svog zatočeništva u manastiru Ćelije, Justin je preveo i ispisao 12 tomova „Žitija svetih”, od kojih svako ima po 800 strana i ostavio je brojna teološka dela, počev od Dogmatike preko Svetosavlja kao filozofije života do knjige o Dostojevskom i slovenstvu. Urednik: Branko Stanković Snimatelj: Aleksandar Agbaba Montaža: Marija Baronijan Šašić.

Peta epizoda: Dugogodišnji heroinski zavisnik Željko nabavlja pištolj na zaječarskoj pijaci i nagovara svoju maloletnu devojku Tamaru i najbolju prijateljicu Sandru da otmu heroin od Sandrinog poznanika, dilera DŽaneta.... Stvari ubrzo kreću naopako, a Nevena i njen markantni kolega iz Niša, policijski inspektor starog kova, Nebojša, primorani su da pregovaraju sa drogiranim otmičarem. Scenaristi ove serije su Petar Ristovski i Vladimir Ćosić. Glavne uloge su dodeljene Minji Peković, Jovanu Belobrkoviću, Draganu Boži Marjanoviću, Milošu Đorđeviću i Tamari Šustić.

Veoma napredni dečak-robot čezne da postavne pravi“ da bi mogao da stekne ljubav svoje majke-čoveka. (A.I. Artificial Intelligence, 2001.)... U ne tako dalekoj budućnosti, polarne kape su se otopile, što je dovelo do porasta nivoa okeana i potapanja svih primorskih gradova na svetu. ljudi su primorani da žive dublje u kontinentalnim predelima, a tehnika i dalje napreduje, do tačke da je moguće proizvesti čovekolike robote koji bi služili. Jedan od takvih robota je Dejvid, sa izgledom dečaka i sposoban za istinska osećanja i ljubav prema svojoj majci“ Moniki. Monika ga je uzela kao zamenu za svog sina, obolelog od neizlečive bolesti i zamrznutog do otkrića leka. Dejvid srećno živi sa svojom porodicom, ali lek za dečakovu bolest biva napravljen, što robotu iz korena promeni život. Uloge: Hejli DŽoel Osment, DŽad Lou, Frensis O'Konor Režija: Stiven Spilberg.

Pošto mu se uspešna karijera specijalnog operativca katastrofalno završila, Aleksandar se povlači i pokušava da živi mirno kao hauzmajstor u jednom naselju u Rumuniji. (A Good Man, 2014.)... Kada jedna stanarka i njena porodica dođu na udar lokalnog gangstera, Aleksandar bude uvučen u rat kineskih i ruskih bandi. Ne samo što mora da zaštiti porodicu, nego se suočava sa svojim starim neprijateljem s kojim ima neraščišćene račune. Radnja ovog filma odvija se pre Gospodara zločina“. Uloge: Stiven Sigal, Viktor Vebster, Julija Verdes Režija: Keoni Vaksman.